คำนำที่ต้องอ่าน
คุณครับอ่านก่อนก็ดีนะครับ จะได้รู้ว่าเรื่องสั้นต่อไปนี้ผมเขียนขึ้นมาจากเรื่องจริงในชีวิตประจำวันของผมเอง
ไม่ได้อ่านนิยายหรือลอกเลียนของใครเขา รับรองว่าเป็นเรื่องสั้นเรื่องเดียวในโลกที่ตัวละครยังมีตัวตนอยู่จริง
ท้าพิสูจน์....
ผมจะอวดให้ทุกคนเห็น (ขี้อวดซะด้วย) ว่าชีวิตของผม อยู่อย่างไรให้ผาสุข
และราบรื่นขนาดไหน
เผื่อใครๆ จะอิจฉา อยากเกิดมาเป็นแมวๆ อย่างผมมั่งก็ได้
เขียนไม่เก่งครับ แต่อยากเขียน
จบดื้อๆ ครับ
แบ็ด แบ๊ซ มารุ
วันที่ 27 ก.ย.2554
อะแฮ้ม ก่อนอื่นขอแนะนำตัวละครก่อนนะครับ
คนแรก เอ้ย ตัวแรกครับ
เหมียวตาครับ
เหมียวตาเป็นแมวสีเหลืองครับ น้ำหนักประมาณ 6 กก.
หน้าเหมือนดารามาก ถ้าเป็นฝรั่งใครๆ ก็เรียกว่าการ์ฟิวล์
แต่ถ้าเป็นญี่ปุ่นใครๆ ก็เรียกเขาว่า ไมเคิลหรือ ไม๊เครุครับ
ใช่ๆๆๆ ผมเป็นหลานชายสุดเลิฟของเขา แต่ก่อนนายเรียกว่า
น้องเหมียว เหมียว แล้วก็ไอ้เหมียว (ตามอารมณ์)
ต่อมาพอมีลูก เขาก็กลายเป็นเหมียวพ่อ
ตอนนี้มีหลานแล้วก็เลยกลายเป็นเหมียวตาครับ
แม่จ๋อย
แม่จ๋อยลูกสาวของเหมียวตาครับ แม่จ๋อยเป็นแมวสามสี หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม
เสียงร้องหวานๆ ค่อยๆ แบบผู้ดีมีสกุลทุกกระเบียดนิ้ว นายเลยตั้งชื่อว่า หวานจ๋อยครับ
แต่ขี้เกียจเรียกเต็มๆ (ไม่รู้จะตั้งทำไมซะยาวงั้น) เรียกแต่ว่า นังจ๋อย
แม่จ๋อยเป็นแม่ของผมเองครับ
แม่จ๋อยมีพี่ชายอีกหนึ่งตัวชื่อลุงเจ๋งครับ
ลุงเจ๋ง
ลุงเจ๋งลูกชายตัวเดียวของเหมียวตาครับ สีและรูปร่างเหมือนพ่อกับแม่เลย
ความจริงชื่อ เจ๋งเป้ง แต่ก็อีกแหล่ะ นายตั้งชื่อให้แล้วไม่เรียกเต็มยศ
ไม่รู้จะตั้งทำไมยาวๆเรียกหาทีไรก็เรียกแต่ เจ๋ง เจ๋ง เจ๋ง
จนเดี๋ยวนี้เจ๋งมากสามารถแยกออกไป
มีครอบครัวเป็นของตัวเองหายไปจากบ้านนานแล้วครับ
ตัวสุดท้าย คู่ปรับของผมเองครับ
ยายแหวว
แมวตัวเมียสีเหลือง ปากมอมแมม ไม่มีเจ้าของเป็นแมวพเนจร
ความจริงผมไม่อยากนับญาติด้วยเลยทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอเป็นเหมียวยายของผมเอง
แต่คุณยายตัวนี้นิสัยไม่ดี นายเลยชอบเติมนามสกุลให้ว่า
"นังแหวว แมวขี้ขโมย" ครับ ผมเกลียดคนขี้ขโมย เพราะชอบมาขโมยกินอาหารของผม
แนะนำตัวละครกันแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะสับสนจำพวกผมไม่ได้
อ้อ...ตายละ ลืมแนะนำพระเอก หุหุ...เขิลลล...
มิสเตอร์ แบ็ด แบ๊ซ มารุ ครับ
ผมเป็นพระเอกนะครับ มีสามสีเหมือนแม่จ๋อย
นายว่าผมหน้าตาเหมือนดาราญี่ปุ่นผสม Batman
เลยตั้งชื่อให้ว่า Bad Baz Maru ครับ
เวลาเรียก กรุณาเรียกแบ๊ซตัวหลังนะครับ
อย่าเรียกตัวหน้า ผมเรียนภาษาอังกฤษมา ผมรู้นะครับว่าแบ๊ดตัวแรกแปลว่า แบ๊ดบอย
คุณครับอ่านก่อนก็ดีนะครับ จะได้รู้ว่าเรื่องสั้นต่อไปนี้ผมเขียนขึ้นมาจากเรื่องจริงในชีวิตประจำวันของผมเอง
ไม่ได้อ่านนิยายหรือลอกเลียนของใครเขา รับรองว่าเป็นเรื่องสั้นเรื่องเดียวในโลกที่ตัวละครยังมีตัวตนอยู่จริง
ท้าพิสูจน์....
ผมจะอวดให้ทุกคนเห็น (ขี้อวดซะด้วย) ว่าชีวิตของผม อยู่อย่างไรให้ผาสุข
และราบรื่นขนาดไหน
เผื่อใครๆ จะอิจฉา อยากเกิดมาเป็นแมวๆ อย่างผมมั่งก็ได้
เขียนไม่เก่งครับ แต่อยากเขียน
จบดื้อๆ ครับ
แบ็ด แบ๊ซ มารุ
วันที่ 27 ก.ย.2554
อะแฮ้ม ก่อนอื่นขอแนะนำตัวละครก่อนนะครับ
คนแรก เอ้ย ตัวแรกครับ
เหมียวตาครับ
เหมียวตาเป็นแมวสีเหลืองครับ น้ำหนักประมาณ 6 กก.
หน้าเหมือนดารามาก ถ้าเป็นฝรั่งใครๆ ก็เรียกว่าการ์ฟิวล์
แต่ถ้าเป็นญี่ปุ่นใครๆ ก็เรียกเขาว่า ไมเคิลหรือ ไม๊เครุครับ
ใช่ๆๆๆ ผมเป็นหลานชายสุดเลิฟของเขา แต่ก่อนนายเรียกว่า
น้องเหมียว เหมียว แล้วก็ไอ้เหมียว (ตามอารมณ์)
ต่อมาพอมีลูก เขาก็กลายเป็นเหมียวพ่อ
ตอนนี้มีหลานแล้วก็เลยกลายเป็นเหมียวตาครับ
เป็นไงครับ เหมียวตาของผม เท่ห์มว๊ากกก ไหมครับ
รูปนี้ถ่ายขณะรับลมอยู่หน้าบ้านยามเย็นดูพระอาทิตย์ตกดินครับ
แม่จ๋อย
แม่จ๋อยลูกสาวของเหมียวตาครับ แม่จ๋อยเป็นแมวสามสี หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม
เสียงร้องหวานๆ ค่อยๆ แบบผู้ดีมีสกุลทุกกระเบียดนิ้ว นายเลยตั้งชื่อว่า หวานจ๋อยครับ
แต่ขี้เกียจเรียกเต็มๆ (ไม่รู้จะตั้งทำไมซะยาวงั้น) เรียกแต่ว่า นังจ๋อย
แม่จ๋อยเป็นแม่ของผมเองครับ
แม่จ๋อยมีพี่ชายอีกหนึ่งตัวชื่อลุงเจ๋งครับ
รูปแม่จ๋อยครับ
ลุงเจ๋ง
ลุงเจ๋งลูกชายตัวเดียวของเหมียวตาครับ สีและรูปร่างเหมือนพ่อกับแม่เลย
ความจริงชื่อ เจ๋งเป้ง แต่ก็อีกแหล่ะ นายตั้งชื่อให้แล้วไม่เรียกเต็มยศ
ไม่รู้จะตั้งทำไมยาวๆเรียกหาทีไรก็เรียกแต่ เจ๋ง เจ๋ง เจ๋ง
จนเดี๋ยวนี้เจ๋งมากสามารถแยกออกไป
มีครอบครัวเป็นของตัวเองหายไปจากบ้านนานแล้วครับ
นี่คับรูปลุงเจ๋ง ท่านใดพบเห็นกรุณาส่งคืนที่บ้านผมด่วนเลยครับ
ตัวสุดท้าย คู่ปรับของผมเองครับ
ยายแหวว
แมวตัวเมียสีเหลือง ปากมอมแมม ไม่มีเจ้าของเป็นแมวพเนจร
ความจริงผมไม่อยากนับญาติด้วยเลยทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอเป็นเหมียวยายของผมเอง
แต่คุณยายตัวนี้นิสัยไม่ดี นายเลยชอบเติมนามสกุลให้ว่า
"นังแหวว แมวขี้ขโมย" ครับ ผมเกลียดคนขี้ขโมย เพราะชอบมาขโมยกินอาหารของผม
นี่ครับ แมวขี้ขโมยหน้าตาเป็นแบบนี้นี่เอง
แนะนำตัวละครกันแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะสับสนจำพวกผมไม่ได้
อ้อ...ตายละ ลืมแนะนำพระเอก หุหุ...เขิลลล...
มิสเตอร์ แบ็ด แบ๊ซ มารุ ครับ
ผมเป็นพระเอกนะครับ มีสามสีเหมือนแม่จ๋อย
นายว่าผมหน้าตาเหมือนดาราญี่ปุ่นผสม Batman
เลยตั้งชื่อให้ว่า Bad Baz Maru ครับ
เวลาเรียก กรุณาเรียกแบ๊ซตัวหลังนะครับ
อย่าเรียกตัวหน้า ผมเรียนภาษาอังกฤษมา ผมรู้นะครับว่าแบ๊ดตัวแรกแปลว่า แบ๊ดบอย
รูปร่างของผมจะเหมือนแม่จ๋อยมาก ต่างกันตรงที่ผมใส่ถุงเท้าสีขาว แต่แม่จ๋อยใส่สีดำครับ
27/09/2011@ 19:11