เห็นผมขึ้นต้นเรื่องสั้นวันเหมียวเหมียวตอนใหม่ว่า “ญาติต่างสายพันธุ์” ผู้อ่านหลายท่านคงจะแปลกใจว่าพวกเราชาวเหมียวๆ มีญาติกับเขาด้วยเหรอ มีครับมี.....
คุณอาลัคกี้ (Lucky) เป็นสุนัขพันธุ์สปริตสีขาวล้วน ดูสะอาดไปทั้งตัว อายุประมาณ 4-5 ปี อาลัคกี้หลงทางมาจากไหนไม่มีใครทราบ มาถึงก็มาเกาะรั้วหน้าบ้านน้ากาโตว์ ในตอนนั้นน้ากาโตว์เพิ่งสูญเสียลูกสาว คือ น้องบราวนี่ สุนัขพันธุ์ล็อตไวเล่อร์สีทองแดงซึ่งป่วยและตายไป น้ากาโตว์เสียใจมากจนถึงขั้นพูดไว้ว่าต่อแต่นี้ จะไม่เลี้ยงสุนัขอีกแล้ว แต่พอถึงวันนั้น วันที่อาลัคกี้มาเกาะรั้วหน้าบ้าน ความรักสัตว์ก็อดเอ็นดูไม่ได้ พยายามช่วยอาลัคกี้หาเจ้าของอยู่หลายอาทิตย์ สุดท้ายก็ไม่มีใครแสดงตัวมาขอรับกลับไป น้ากาโตว์กับน้าปิเก้ (ซึ่งต่อมาก็กลายมาเป็นพ่อกับแม่ของคุณอา) จึงตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "ลัคกี้" ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าโชคดี ก็เลยเป็นญาติต่างสายพันธุ์ที่โชคดีที่สุดของพวกเรา คุณอาจะค่อนข้างไฮโซฯ ไปไหนมาไหนได้นั่งรถเก๋งบนเบาะนุ่มๆ ไม่ก็แว้นมอไซด์ไปตลาดกับแม่ของตัวเป็นประจำ มีเสื้อผ้าสวยๆ รองเท้าไม่ต่ำกว่าสิบคู่ มีของเล่นเยอะแยะแถมเวลานอนก็ได้นอนในห้องเดียวกับพ่อแม่ นอนกันบนที่นอนเลยเชียว พวกผมกับเหมียวตายังไม่เคยได้ทำแบบนั้นเลยสักครั้ง
ปกติคุณอาจะอยู่ที่บ้านน้ากาโตว์ในเมืองโน่นแนะ นานๆ น้ากาโตว์จะมาแช่น้ำพุร้อนก็จะแวะมาหาแม่ซักทีนึง แบ๊ซยังไม่เคยเจอตัวจริงของคุณอาเลย เมื่อปีที่แล้ว น้ากาโตว์จะไปดูคอนเสริทกับแม่ ก็พยายามจะเอาคุณอามาไว้ในบ้านเรา แต่พอเข้ามาในบ้านเท่านั้น คุณอาก็ไม่ยอมอยู่นิ่ง ประท้วงส่งเสียงงืดๆ คงจะได้กลิ่นแมวๆ ก็เลยไม่ชอบใจ น้ากาโตว์เลยจำใจต้องหนีบเอาไปดูคอนเสริทด้วย
ถึงแม้จะไม่เคยเห็นคุณอาลัคกี้ตัวเป็นๆ แต่แบ๊ซก็เห็นรูปถ่ายที่หน้าเฟสบุคของแม่บ่อยๆ เพราะไรเหรอ ก็คุณอาน่ะ มักจะมีงานถ่ายแบบเป็นประจำเกือบทุกวันนะสิ ทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์มีแฟนคลับมากมายเข้ามากดไลค์ ไลค์ ไลค์ ให้ตลอด...อุอุ...พูดถึงกดไลค์ แบ๊ซก็อยากให้แฟนๆ ของแบ๊ซกดไลค์ให้กับแบ๊ซบ้างเหมือนกันนะเนี่ย
หล่อไหม๊ฮ๊าฟ
คุณอาลัคกี้กลายเป็นโลโกของร้านอาหารของน้ากาโตว์ไปโดยปริยาย เพราะไม่ว่าใครๆ มาที่ร้านก็มักจะมาถ่ายรูปและเล่นด้วยเป็นของแถม แถมอาลัคกี้ยังเป็นสปอร์นเซอร์หลักของร้านกาแฟ Aries อีกด้วยเพราะชอบไปเติมคาเฟอีน และแอบมองแกะเวลาพระอาทิตย์ตกดินที่ร้านของเขาเกือบทุกเย็น
แต่ที่พวกเราชาวเหมียวเหมียวภาคภูมิใจในตัวคุณอามากที่สุดก็คือ คุณอาลัคกี้ของผมเป็นสุนัขจิตอาสา เวลาที่ว่างเว้นจากภาระกิจแล้ว คุณอามักจะไปช่วยเรียกแขก ที่ปิดถนนคนเดินวันอาทิตย์ครับ คุณอาจะไปถ่ายแบบช่วยหารายได้สมทบทุน มูลนิธิช่วยสุนัขจรจัด ช่วยเหลือเพื่อนน้องหมาจรจัดหรือที่หลงเจ้าของ ก็คุณอาเองก็เป็นน้องหมาที่พลัดหลงเจ้าของมาเหมือนกันนี่ครับ ถ้าใครมาขอถ่ายรูปด้วยก็จะขอให้ช่วยบริจาคคนละ 5 บาทนะครับ ถ้าต้องการจูงเดินรอบๆ ก็โปรดช่วยเหลือคนละ 20 บาทครับ เงินบริจาคของทุกท่านที่ให้มานี้ คุณอาลัคกี้จะหยอดใส่กล่องเพื่อให้มูลนิธิฯ นำไปซื้ออาหาร และเป็นค่าหยูกค่ายารักษาโรคให้แก่น้องหมาจรจัดที่รออยู่ข้างหลังต่อไปครับ
ขอบคุณภาพคุณอาลัคกี้จาก www.facebook/araดื้อ
ญาติตัวนี้โด่งดังประมาณดาราฮอลลีวู๊ดเลยทีเดียว เหมียวตาดูจะภาคภูมิใจนักหนาเวลาพูดถึง เพราะว่าเขาเป็นซุปตาร์เชียวนะ
ญาติที่ว่านี้คือคุณอาลัคกี้ครับ คุณอาลัคกี้เป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของน้ากาโตว์ และน้ากาโตว์ก็เป็นน้องสาวแท้ๆ ของแม่อีกทีนึง ผมลำดับญาติให้ฟังแล้วงงไหมก๊าบ ถ้ายังไม่งง ผมจะลำดับใหม่อีกรอบ เผื่อว่าจะได้งงๆ เพิ่มขึ้นไปอีก
คุณอาลัคกี้ (Lucky) เป็นสุนัขพันธุ์สปริตสีขาวล้วน ดูสะอาดไปทั้งตัว อายุประมาณ 4-5 ปี อาลัคกี้หลงทางมาจากไหนไม่มีใครทราบ มาถึงก็มาเกาะรั้วหน้าบ้านน้ากาโตว์ ในตอนนั้นน้ากาโตว์เพิ่งสูญเสียลูกสาว คือ น้องบราวนี่ สุนัขพันธุ์ล็อตไวเล่อร์สีทองแดงซึ่งป่วยและตายไป น้ากาโตว์เสียใจมากจนถึงขั้นพูดไว้ว่าต่อแต่นี้ จะไม่เลี้ยงสุนัขอีกแล้ว แต่พอถึงวันนั้น วันที่อาลัคกี้มาเกาะรั้วหน้าบ้าน ความรักสัตว์ก็อดเอ็นดูไม่ได้ พยายามช่วยอาลัคกี้หาเจ้าของอยู่หลายอาทิตย์ สุดท้ายก็ไม่มีใครแสดงตัวมาขอรับกลับไป น้ากาโตว์กับน้าปิเก้ (ซึ่งต่อมาก็กลายมาเป็นพ่อกับแม่ของคุณอา) จึงตั้งชื่อให้ใหม่ว่า "ลัคกี้" ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าโชคดี ก็เลยเป็นญาติต่างสายพันธุ์ที่โชคดีที่สุดของพวกเรา คุณอาจะค่อนข้างไฮโซฯ ไปไหนมาไหนได้นั่งรถเก๋งบนเบาะนุ่มๆ ไม่ก็แว้นมอไซด์ไปตลาดกับแม่ของตัวเป็นประจำ มีเสื้อผ้าสวยๆ รองเท้าไม่ต่ำกว่าสิบคู่ มีของเล่นเยอะแยะแถมเวลานอนก็ได้นอนในห้องเดียวกับพ่อแม่ นอนกันบนที่นอนเลยเชียว พวกผมกับเหมียวตายังไม่เคยได้ทำแบบนั้นเลยสักครั้ง ปกติคุณอาจะอยู่ที่บ้านน้ากาโตว์ในเมืองโน่นแนะ นานๆ น้ากาโตว์จะมาแช่น้ำพุร้อนก็จะแวะมาหาแม่ซักทีนึง แบ๊ซยังไม่เคยเจอตัวจริงของคุณอาเลย เมื่อปีที่แล้ว น้ากาโตว์จะไปดูคอนเสริทกับแม่ ก็พยายามจะเอาคุณอามาไว้ในบ้านเรา แต่พอเข้ามาในบ้านเท่านั้น คุณอาก็ไม่ยอมอยู่นิ่ง ประท้วงส่งเสียงงืดๆ คงจะได้กลิ่นแมวๆ ก็เลยไม่ชอบใจ น้ากาโตว์เลยจำใจต้องหนีบเอาไปดูคอนเสริทด้วย
ถึงแม้จะไม่เคยเห็นคุณอาลัคกี้ตัวเป็นๆ แต่แบ๊ซก็เห็นรูปถ่ายที่หน้าเฟสบุคของแม่บ่อยๆ เพราะไรเหรอ ก็คุณอาน่ะ มักจะมีงานถ่ายแบบเป็นประจำเกือบทุกวันนะสิ ทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์มีแฟนคลับมากมายเข้ามากดไลค์ ไลค์ ไลค์ ให้ตลอด...อุอุ...พูดถึงกดไลค์ แบ๊ซก็อยากให้แฟนๆ ของแบ๊ซกดไลค์ให้กับแบ๊ซบ้างเหมือนกันนะเนี่ย
หล่อไหม๊ฮ๊าฟ
Play Dog ก๊าบ
แต่ที่พวกเราชาวเหมียวเหมียวภาคภูมิใจในตัวคุณอามากที่สุดก็คือ คุณอาลัคกี้ของผมเป็นสุนัขจิตอาสา เวลาที่ว่างเว้นจากภาระกิจแล้ว คุณอามักจะไปช่วยเรียกแขก ที่ปิดถนนคนเดินวันอาทิตย์ครับ คุณอาจะไปถ่ายแบบช่วยหารายได้สมทบทุน มูลนิธิช่วยสุนัขจรจัด ช่วยเหลือเพื่อนน้องหมาจรจัดหรือที่หลงเจ้าของ ก็คุณอาเองก็เป็นน้องหมาที่พลัดหลงเจ้าของมาเหมือนกันนี่ครับ ถ้าใครมาขอถ่ายรูปด้วยก็จะขอให้ช่วยบริจาคคนละ 5 บาทนะครับ ถ้าต้องการจูงเดินรอบๆ ก็โปรดช่วยเหลือคนละ 20 บาทครับ เงินบริจาคของทุกท่านที่ให้มานี้ คุณอาลัคกี้จะหยอดใส่กล่องเพื่อให้มูลนิธิฯ นำไปซื้ออาหาร และเป็นค่าหยูกค่ายารักษาโรคให้แก่น้องหมาจรจัดที่รออยู่ข้างหลังต่อไปครับ
ขอบคุณภาพคุณอาลัคกี้จาก www.facebook/araดื้อ
