ตอนที่ 15 ไปหาป้าหมอ

แม่จ๋อยตอนถ่ายแบบโฆษณากระเป๋ารักษ์โลก 

I Love Chiangmai

ปะ....ไปหาป้าหมอกัน

แม่เริ่มไม่ไว้ใจ พาแม่จ๋อยไปพรชัยปศุสัตว์ คลินิกที่เหมียวตาเป็นคนไข้ประจำอยู่ เพื่อให้ป้าหมอฉีดยาคุม ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือเปล่า ป้าหมอบอกว่า ถ้ามันท้องอยู่แล้วยาคุมจะกลายเป็นยาบำรุงครรภ์ให้แมว แม่ก็ว่าไม่เป็นไร ฉีดไปเหอะ

การพาแมวไปหาหมอ เป็นอะไรที่เอิกเกริกมาก แค่จะพาแม่จ๋อยไปฉีดยาคุมตัวเดียว แม่ต้องเอาทั้งเหมียวตาและลุงเจ๋งไปเป็นเพื่อน จะได้คอยเป็นกำลังใจ แม่จะเอาแมวใส่รถคันเล็กที่ปกติจอดทิ้งไว้เฉยๆ เลยพูดติดตลกว่า รถคันนี้เป็นรถแมวๆ เอาไว้พาแมวไปหาหมอเท่านั้น ขาไปแมวทุกตัวจะร้องโวยวายไปตลอดทาง กระโดดขึ้นลงเบาะหน้าเบาะหลังนั่งไม่เป็นที่ เดี๋ยวๆ ก็ขึ้นมานั่งบนตักคนขับ สงสัยนึกว่าแม่จะเอาไปปล่อย 
ไปถึงพรชัยปศุสัตว์ก็วีไอพีสุดๆ ป้าหมอต้องมุดเข้ามาในรถเพื่อวินิจฉัยโรคหรือฉีดหยูกฉีดยาให้ถึงที่ เพราะอะไรเหรอครับ ก็ที่บ้านป้าหมอน่ะมีหมาเยอะมาก แต่ละตัวเห่าเสียงดังกรรโชกสุดๆ แม้จะอยู่ในกรงก็ตาม แมวๆ อย่างพวกผมตกใจไปหมด พอแมวตกใจเล็บก็จะกางออก แล้วก็ดิ้นสุดชีวิตไม่ยอมให้คนอุ้ม วิธีที่ดีที่สุดก็คือให้ป้าหมอเข้ามาในรถหาพวกผมจะดีกว่าครับ เวลาฉีดยาแม่ต้องอุ้มตัวที่ต้องการฉีดไว้ เอามือกดหัวไม่ให้ดิ้น ไหนๆ มาแล้วก็พากันฉีดยาให้หมดทั้งสามตัวเลย ตามแต่ป้าหมอจะแนะนำว่าตัวไหนควรฉีดยาป้องกันอะไร เหมียวตาบอกว่าป้าหมอมือเบามากฉีดยาไม่เจ็บ เหมียวตาไม่เคยร้องเจ็บเพราะฉีดยาเลย ป้าหมอชมว่าเหมียวตาเก่งมาก แต่แม่จ๋อยก็เก่งครับฉีดยาไม่เจ็บ ไม่ร้อง ไม่โวยวายเลยสักนิด ส่วนลุงเจ๋งส่งเสียงคราง มีบ่นเล็กน้อย หลังจากฉีดยาเสร็จทุกตัวจะเรียบร้อยผิดปกติมาก ระหว่างทางในรถพากันเงียบกริบ นอนคุดอยู่ที่เบาะเฉยๆ ไม่ร้องสักแอะเดียว
วันรุ่งขึ้นแม่ลองจับแมวใส่รถอีก คราวนี้ร้องกันระงม กระโดดแผล็วลงรถ สงสัยเรียนรู้ได้ว่า ขึ้นรถเมื่อไหร่ต้องโดนจับไปฉีดยาเมื่อนั้น ไม่อาวววววว เหมียวกลัวเจ็บตัวอีก ไม่อาวแล้วก๊าบบบบบ......แม่

 รถผุๆ คันนี้ละก๊าบ รถของเหมียว

คนเผลอเมื่อไร ต้องย่องขี้นหลังคารถเป็นประจำ

แต่...อย่าให้พ่อเห็นเชียวนะครับ เป็นต้องโดนเอ็ดกันกระเจิงแน่

จบตอนเจ็บๆ ของเหมียวแล้วก๊าบ

Continue Reading

ตอนที่ 14 คู่อริของพ่อ

แม่จ๋อยมุดหัวอ้อนให้เหมียวตาเลียขนทำความสะอาดให้

แม่จ๋อยเสียลูกท้องแรกไปแล้ว ไม่นานก็ลืมความเศร้าโศกใช้ชีวิตเป็นปกติสุขเหมือนเดิม ตื่นเช้า กิน วิ่งเล่น ไล่จับผีเสื้อ เล่นกับพ่อกับพี่ แม่จ๋อยเป็นแมวขี้อ้อน เช้าๆ เวลาแต่งตัวจะชอบเดินเอาหัวมุดเข้าหาเหมียวตาเพื่อให้เหมียวตาเลียขนให้ แอบขี้เกียจนิดๆไม่ยอมเลียขนเอง ทุกครั้งที่เดินผ่านแม่กับพ่อ แม่จ๋อยก็จะเข้ามาเคล้าเคลียแต่มีนิสัยประหลาดคือไม่ยอมให้ลูบหัว และไม่ยอมให้อุ้ม 

พวกผมไม่ได้ทำ อย่าปรักปรำพวกผมนะก๊าบ

ที่หัวบันไดบ้านปรากฏหยดน้ำกระเซ็นเป็นจุดๆ ทำให้พ่อเริ่มสงสัย ทุกๆ เช้าเปิดประตูบ้านจะเห็นเป็นประจำ หลังจากนั้นเริ่มได้กลิ่น ใช่แล้วมันเป็นกลิ่นฉี่แมว พ่อเรียกเหมียวตาและลุงเจ๋งมาสอบสวน เพราะเป็นแมวตัวผู้ทั้งคู่ ปกติฉี่แบบนี้มีแต่แมวตัวผู้ เหมียวตาก็เถียงว่าไม่ใช่ไม่ได้ทำ เหมียวตาอยู่บ้านนี้มานานไม่มีนิสัยมักง่ายแบบนั้น ส่วนลุงเจ๋งก็ฉี่พิสูจน์ให้เห็นกับตาว่าปกติผมฉี่เป็นที่เป็นทางในห้องส้วมก๊าบ ไม่เคยมาฉี่เรี่ยราดหัวบันไดบ้าน แล้วตกลงมันเป็นฉี่ของใคร???

หัวค่ำคืนหนึ่งได้ยินเสียง หง่าว หง่าว เรียกมาจากหน้าบ้านเสียงดังใกล้เข้ามาทุกที แมวต่างถิ่น มาทำไม
พ่อแอบซุ่มเงียบๆ ดูซิใครมาหง่าว จากนั้นได้ยินเสียงเหมียวตาร้องขู่เหมือนหวงถิ่น แมวตัวผู้จะหวงถิ่นที่อยู่อาศัยของตัวเอง ขู่ไปขู่มาสู้ไม่ได้วิ่งหางจุกเข้าบ้าน พ่อเดินสวนมันออกไปดู แมวตัวผู้สีขาวดำตัวใหญ่มาก ใหญ่กว่าเหมียวตาซะอีก มิน่าถึงสู้ไม่ได้ หน้าตามันแมวยากูซ่าชัดๆ เดินอาดๆ เข้าบ้านแบบไม่เกรงกลัวใคร แล้วก็มายกขาฉี่ตรงหัวบันได นั่นประไร มันนั่นเอง พอพ่อส่งเสียงเอ็ดมันก็ทำทีเป็นเดินเนิบๆ ออกไปแบบว่าไม่ยี่หระ ไม่กลัวสักกะนิด ตกลงมันยังไง ไอ้ยากูซ่านี่มาติดพันนังจ๋อยหรือ พ่อบ่นกระปอดกระแปด นี่มันมาฉี่อีกแล้ว ฉี่ให้เห็นกันจะจะเลย แม่เอาเดทตอลมาราดให้หมดกลิ่น แต่พอรุ่งขึ้นก็มีร่องรอยฉี่ใหม่มาให้เห็นอีกเกือบทุกวัน

                                        จ๋อย:         พ่อจ๋า เดี๋ยวหนูมานะ
                                        เหมียวตา:  จะไปไหนอีกล่ะ เอาใหญ่แล้วนะเรานี่

การฉี่ของแมวตัวผู้เป็นการประกาศศักดา และวางอาณาเขตว่านี่ เขตข้าใครอย่าแตะ เพราะฉะนั้นผู้หญิงบ้านนี้ ก็เป็นผู้หญิงข้าใครอย่าแตะเหมือนกัน สรุปว่าแม่จ๋อยเป็นที่หมายปองของไอ้ยากูซ่าขาวดำตัวนี้ซะแล้ว พ่อเลยพาลตั้งชื่อมันว่า “ไอ้ดำ” คราวนี้พ่อลงทุนไปตลาดป่าไผ่หาซื้อหนังสติ๊กแบบชาวบ้านมาหลายอันเอาไว้คอยดักยิงมัน หึ หึ คราวนี้หล่ะไอ้ดำ แกเสร็จพ่อแน่ เหมียวตาดูจะไม่ชอบว่าที่ลูกเขยยากูซ่าเท่าไหร่ เพราะมันชอบมารังแกถึงถิ่น แต่ทำไงได้ลูกสาวตัวคงไปหลงรักเขาเสียแล้ว ไม่งั้นไอ้นี่ไม่กล้ามาติดพัน

ไอ้ดำวิ่งย่องๆ ออกบ้าน หลังจากโดนยิงด้วยหนังสติ๊ก

วันดีคืนดีคิดถึงแม่จ๋อย ไอ้ดำแมวยากูซ่าก็จะข้ามรั้วเข้าบ้านมาร้องเรียกหง่าว หง่าว คราวนี้พ่อซุ่มเล็งหนังสติ๊ก ฟึ่บ....เหนี่ยวไกหนังสติ๊กถูกหรือเปล่าก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าไอ้ดำวิ่งหนีกระเจิง คราวนี้ยังจะกล้าเข้ามาหง่าวอีกไหม๊
แม่จ๋อยเริ่มหนีเที่ยวกลางคืนบ่อยขึ้น สงสัยไปออกเดทกับไอ้ดำ ปล่อยให้สองพ่อลูกเหมียวตากับลุงเจ๋งนอนเฝ้าบ้านจนพ่อเอ่ยปาก แปลกดีนะบ้านนี้ ผู้ชายอยู่ติดบ้าน ผู้หญิงหนีเที่ยวกลางคืน เหมียวตาคงอยากจะบอกพ่อว่า ผมไม่ชอบยุ่งเรื่องความรักของหนุ่มๆ สาวๆ (ที่แท้สู้ว่าที่ลูกเขยไม่ได้) พอเช้าๆ แม่จ๋อยจะมาร้องขอกิน บางทีไอ้ดำตามมาด้วย มาแอบกินข้าวด้วย แต่ถ้าพ่ออยู่มันจะกินไม่เป็นสุขเพราะพ่อจะไล่ยิงหนังสติ๊กใส่มันทุกครั้ง จนครั้งหนึ่งไล่มันจนมุมตกลงไปในบ่อน้ำตื้นๆ ข้างรั้ว ไอ้ดำเสียฟอร์มไม่กล้ากลับมาหาแฟนอีกหลายวันเลยก๊าบ

หนุ่มๆ หลบนอนอยู่บ้าน แต่สาวๆ หนีเที่ยวก๊าบ บ้านนี้

สรุปว่านอกจากไอ้ดำจะเป็นคู่อริของพ่อของแม่จ๋อย (ซึ่งก็คือเหมียวตา) มันยังเป็นคู่อริของพ่อ (ซึ่งก็คือนาย) ของพวกเราอีกด้วย

จบตอนก๊าบ

Continue Reading