พออายุพอเหมาะถึงเกณฑ์เข้าเรียน ผมกับน้องชายก็ต้องไปเรียน ทุกๆ วันต้องเรียนหนักมาก ตั้งแต่วิชาการดูแลรักษาตัวเอง, จริยธรรมแมว, สำรวจโลก, สปช., พลศึกษา, โยคะแมว, แพทย์แผนแมว และการฝึก รด. ทั้งแบ๊ซและแบ๊วต้องเรียนให้หมด โดยมีเหมียวตา ต้นตระกูลแมวเป็นผู้ฝึกสอน
รูปถ่ายติดบัตรนักเรียนของแบ๊ซก๊าบ แอบแอ๊บแบ๊วเล็กน้อย
เช้ามาก็พากันเข้าเรียนเลย เริ่มจากวิชาแรกก่อนนะ เหมียวตาบอก...แต่...ทำไมเราไม่ร้องเพลงชาติเหมือนคนบ้างละครับ แบ๊ชอยากร้อง “ประเทศแมว...รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อแมว” มั่งง่ะ เหมียวตารีบห้ามบอกว่า อย่าไปเลียนแบบคนเลย เหมียวตาจะสอนวิชาการดูแลรักษาตัวเองให้ก่อน ซึ่งได้แก่การล้างหน้า เลียขน ทำความสะอาดตัวเอง ขับถ่ายเป็นที่เป็นทาง ที่บ้านมีส้วมแมวให้เฉพาะ ขับถ่ายเสร็จแล้วต้องกลบฝังให้เรียบร้อยจนกว่าจะหมดกลิ่น ถึงจะออกจากส้วมได้
สาธิตการล้างหน้าของแมวครับ
เลียขนทำความสะอาด ซึ่งสามารถทำให้กับตัวเอง และผู้อื่นที่เรารักได้ เช่น รูปนี้แบ๊ซทำความสะอาดให้เหมียวตาก๊าบ แล้วเหมียวตาก็ทำความสะอาดให้แบ๊ซ ผลัดกันก๊าบ...
ส่วนวิชาจริยธรรมแมวก็ได้แก่ข้อห้ามต่างๆ ที่แมวๆ ต้องปฏิบัติ เช่น ห้ามฉี่ในบ้าน, ห้ามปีนป่ายขึ้นที่สูง ห้ามเป็นแมวขี้ขโมย โดยเฉพาะในครัวและบนโต๊ะอาหาร ถ้าแม่วางอาหารไว้ไม่ได้บอกให้กิน ก็ห้ามปีนขึ้นมาขโมยกินเด็ดขาด
ขับถ่ายแล้ว ต้องกลบกลิ่นให้เรียบร้อยก๊าบ
หลังอาหารเช้า พวกแมวๆ ก็จะเริ่มวิชาสำรวจโลก เดินเพ่นพ่านเต็มสนามหญ้าไปหมด ดูมดดูแมง ปีนป่ายดูนกดูไม้ไปตามเรื่อง
แบ๊ชชอบวิชานี้มากเป็นพิเศษ วันนึงๆ เดินรอบบ้านได้ถึงสามสี่รอบ จนพ่อเวียนหัว ออกปากว่า ไอ้แบ๊ซนี่มันจะทำสารคดี National Geographic หรือไง เดินวนอยู่นั่นแหล่ะไม่รู้ว่าหาอะไรของมัน หุ หุ... ความจริงที่เดินอยู่อย่างนั้นเพราะแบ๊ซสมาธิสั้น เดินไปแล้วหาว่ายังไม่ได้เดิน ก็กลับไปใหม่ อาไรแบบเนี๊ยะ บางทีกินข้าวแล้วลืมว่ายังไม่ได้กิน เดินกลับมากินใหม่อีก เฮ้อ...แมวหนอแมว...ทุกๆ วันพ่อกับแม่จะเห็นแบ๊ซเดินวนรอบบ้านจนชินตาแล้ว หาว่าแบ๊ซหาที่ลงไม่ได้ซักที
มองหามดหาแมงไปตามเรื่อง
เจอเป้าหมายแล้ว ตะปบมับ
นี่ต้นไรหว่า กินได้ปะ？
เริ่มออกเดินสำรวจโลกแต่เช้าเลยก๊าบ
เดิน...เดิน...เดิน...แล้วก็..........เดิน
วนกลับมาอีกรอบแล้วเนี่ย
จบตอนก่อนดีก่าก๊าบ
