สุภาษิตจีนกล่าวไว้ว่า “ไม่เข้าถ้ำเสือ ไยจะได้ลูกเสือ” แต่สุภาษิตเหมียวก็คือ “ไม่เข้ารังหนู ไยจะได้ลูกหนูละครับ????” ที่ใดมีแมวที่นั่นไม่มีหนู ที่ใดมีหนูที่นั่นไม่มีแมว ถูกต้องนะคร๊าบบบ....ตั้งแต่เหมียวตามาอยู่บ้านนี้บอกกับแบ็ทว่าไม่เคยเห็นหน้าตาของหนูเลย จนแทบจะจำรสชาติของมันไม่ได้แล้วว่าอาหย่อยขนาดไหน เพราะไม่เคยได้กินหนูมาหลายปี บ้านหลังที่อยู่นี้สะอาดเกินไป ไม่มีมุมให้หนูทำรังมั่งเลย เดี๋ยวนี้ขนร่วงหมดแล้ว พอไปหาป้าหมอก็แจกแต่น้ำมันตับปลามาให้กินบำรุงขน มันจะสู้กินอาหารบำรุงสดๆ อย่างหนูได้อย่างไรก๊าบ
เมื่อหลายวันก่อนเหมียวตาแอบมากระซิบว่า ค้นพบรังหนูแล้ว...แต่....ต้องใจกล้าบ้าบิ่นหน่อยนะ ถึงจะได้กินหนู เพราะต้องเข้าถ้ำเสืออย่างสุภาษิตจีนว่าจริงๆ รังหนูที่ว่าอยู่บ้านตรงข้ามนี้เอง มีป้าหมอนและลุงถุงทองเฝ้าอยู่ ต้องใช้มือเบาเท้าค่อย เข้าไปหา ตะปบ งับ แล้วก็รีบคาบข้ามรั้วออกมาทันทีแล้วรีบผลุบเข้ารั้วบ้านเรา ที่สำคัญปากต้องคอยงับหนูไว้ให้ดีอย่าให้มันดิ้นหลุดปาก ไม่งั้นต้องวิ่งไปตามตะปบมันใหม่ไม่สนุกแน่ถ้าป้าหมอนกับลุงถุงทองไหวตัวทัน เพราะไหนจะห่วงกลัวหนูหนี ยังต้องห่วงกลัวหมาไล่อีก
ที่สำคัญวันไหนเหมียวตากินหนู แม่เป็นต้องจับอาบน้ำทุกครั้งไป กินสองวันติดกันก็โดนอาบทั้งสองวันติดกันเลย อากาศหนาว 13 องศาก็ไม่ละเว้น......แม่ใจโหด
แมวจะกินแต่หนูที่ตัวเองจับมาได้แล้วทำตายด้วยตัวมันเองเท่านั้น ถ้าเจอหนูที่ตายแล้วมันจะไม่สนเลย หนูที่มันจับมาได้ถ้ากินตอนแรกไม่หมด ก็จะไม่เก็บไว้กินอีก แม่จึงต้องคอยดูเวลาแมวกินหนู ถ้ามันเลิกกินเมื่อไรต้องรีบเอาไปทิ้งทันที ขืนทิ้งไว้มันก็จะเดินหนีไม่สนใจอีก
ส่วนแมวเล็กๆ ที่ยังเด็ก เหมียวตาจะไม่แนะนำให้ไปบุกบ้านป้าหมอนกับลุงถุงทองเพื่อเอาหนู เด็ดขาด เพราะอาจจะหนีไม่ทันพวกมะหมาก็ได้ แต่ทุกครั้งที่เหมียวตาเอาหนูเข้าบ้านมา จะไม่ยอมแบ่งให้ใครกินเลย แถมยังคอยส่งเสียงขู่หากมีแมวอื่นเข้ามาใกล้ๆ ระยะอาหย่อยซะด้วย พ่อลูก ตาหลานอะไรไม่รู้จักกันเลยเชียว แหม...ของแบบนี้มีฝีมือก็ไปบุกถ้ำเสือกันเอาเองนะก๊าบ เหมียวตาฝากมาบอก
ไม่อย่างงั้นก็ต้องหัดฝึกป้องกันตัวเองให้เจ๋งเข้าไว้เแบบเจ้าเหมียวตัวล่างนี้ละครับ
จบตอนบู๊ๆ ของเหมียวก๊าบ
