ตลาดน้ำอัมพวายามเย็น
ปิดเทอมแล้วก๊าบ....ปิดเทอมเทอมนี้ เหมียวตาใจดีพาพวกเราออกไปทัศนศึกษานอกสถานที่ คราวนี้ไปไกลถึงอัมพวา สถานที่ท่องเที่ยวฮ็อตฮิตของคนไทยทีเดียว เหมียวตาให้เหตุผลว่า เราจะมาตามหาต้นตระกูลแมวกัน
พวกผมเป็นแมวสัญชาติไทยร้อยเปอร์เซ็นต์หรือเปล่าไม่มีใครรู้ แต่เราพากันมาถึงอัมพวาเพื่อจะสืบเสาะถึงแก่นแท้ของความเป็นไทย
อำเภออัมพวาเป็นเมืองท่องเที่ยวสำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดสมุทรสงคราม ความรุ่มรวยของทรัพยากรทางธรรมชาติและวิถีชีวิตชาวสวนที่เรียบง่ายเป็นเสน่ห์สำคัญดึงดูดให้นักท่องเที่ยวพากันมาเยี่ยมชมแต่ละวันอย่างไม่ขาดสาย โดยเฉพาะการมาหาของกินอร่อยๆ ที่ตลาดน้ำอัมพวา
ค่ายบางกุ้ง
วันนี้พวกผมออกเดินทางจากบ้านพ่อที่จังหวัดราชบุรี ระหว่างทางก่อนถึงอัมพวา เหมียวตาพาพวกเราแวะที่ค่ายบางกุ้งก่อน พอได้ยินคำว่าบางกุ้ง พวกผมก็จินตนาการกันไปต่างๆ นานาว่าคงจะได้เห็นกุ้งเป็นๆ เยอะแยะแน่ๆ เลย แต่ไหนได้ ไม่เป็นอย่างนั้นก๊าบ เพราะค่ายบางกุ้งที่ว่านี้เป็นเคยเป็นแนวค่ายทหารเก่าแก่มาแต่โบราณ ตั้งแต่สมัยของสมเด็จพระเจ้าตากสินนู้น อันนี้เหมียวตาก็ไม่อธิบายอะไรมากนักเพราะเหมียวตาไม่เก่งประวัติศาสตร์ของคนเท่าไร รู้แต่ว่าที่นี่มีวิหารก่ออิฐถือปูนเก่าๆ อยู่หลังนึง ถูกโอบล้อมไว้ด้วยรากของต้นไทรปกคลุมทึบไปหมด ด้านในวิหารมีพระพุทธรูป ผู้คนพากันเข้าไปกราบไหว้สักการะ ชื่อว่าหลวงพ่อนิลมณี
หลวงพ่อนิลมณีประดิษฐานอยู่ด้านในก๊าบ
แอบมองจากช่องหน้าต่างข้างๆ โบสถ์
พวกผมไม่ได้เข้าไปข้างในหรอก ได้แต่ไหว้ประหลกประหลกอยู่หน้าประตู จากนั้นก็พากันเดินวนรอบๆ โบสถ์ คล้อยไปด้านหลังโบสถ์มีที่ประดิษฐานรูปปั้นเจ้าแม่ทิพย์เกสร ก็พากันไหว้ประหลกๆ อีกที แล้วอ้อมเลยไปเพื่อจะออกเดินทางต่อ ฟากนี้มีสิ่งที่น่าสนใจไม่น้อย มองเห็นไกลๆ เป็นฝูงๆ เลยฮะเหมียวตา นั่น....คนเขาเรียกว่ารูปปั้นนักมวยและนักรบนะแบ๊ซ จะไปเรียกพวกเขาเป็นฝูงๆ เหมือนสัตว์ไม่ได้ ใช้ภาษาไทยไม่ถูกต้องละ ได้ยินเสียงเหมียวตาปรามเบาๆ พวกเราเลยย่องๆ เข้าไปดูใกล้ๆ อ้อ...ที่แท้ก็เป็นรูปปูนปั้นนักมวย ท่าแม่ไม้มวยไทยต่างๆ กับรูปปั้นนักรบสมัยโบราณนี่เอง ถ้ากลางคืนผ่านมาพวกผมคงได้วิ่งกันป่าราบแน่ คิดว่าเป็นคนจริงๆ พากันมายืนเต็มไปหมด
รูปปูนปั้นนักมวยไทยเต็มไปหมดเลยก๊าบ
นักรบไทยใจกล้า สู้ๆ
แหม....แบ๊ซอยากเก่งเหมือนพวกเขาจริงเลย
พอออกจากค่ายบางกุ้ง เหมียวตาก็บอกว่าต่อจากนี้เราจะไม่แวะไหนแล้วนะ เพราะกลัวจะมืด
พวกเราเดินทางต่ออีกประมาณเกือบกิโลก็เห็นป้ายชี้เด่นว่า ศูนย์อนุรักษ์แมวไทยโบราณบ้านแมวไทย ที่นี่เหรอฮะเหมียวตาที่เราจะมาตามหาบรรพบุรุษกัน ใช่ๆๆๆๆ เหมียวตาดูจะภูมิอกภูมิใจ พวกเราจะเป็นเหมียวสยามกับเขาหรือเปล่า....เดี๋ยวก็รู้...
โปรดติดตามตอนต่อไป ภาค 2 นะก๊าบ