ธรรมชาติอย่างหนึ่งของแมวคือชอบนอนบนที่สูง หรือไม่ก็ต้องมีอะไรมารองก้น เป็นพื้นกระดานแข็งๆ เหมียวจะไม่ขึ้นไปนอนเป็นอันขาด ยิ่งเบาะนุ่มๆ ยิ่งชอบ โซฟาเอย...เบาะรองบนเก้าอี้ในห้องอาหารเอย...พรมเช็ดเท้าเอย...ถ้าเป็นไปได้ ที่นอนซะเลย นั่นแหล่ะเป็นอะไรที่ Challenge สุดๆ ถ้าได้นอนบนฟูกในห้องนอนของพ่อกับแม่ หรือบนฟูกหนาๆ ที่วางบนพื้นในห้องนอนแขก แม่อย่าเผลอเปิดประตูห้องไว้เชียว สวยๆ นุ่มๆ หอมๆ เหมียวตาเป็นต้องขึ้นไปทดลองนอนให้หมด ถ้าที่ไหนปรากฏขนเหลืองๆ ไว้ให้ดู แสดงว่า เสร็จหมดละ คือมันผ่านการนอนของเหมียวตามาแล้ว
ความจิงเหมียวตาก็ชอบโซฟาในห้องรับแขกเหมือนกัน
อยู่มาวันหนึ่ง ในห้องรับแขกก็ปรากฏมีเก้าอี้สีแดงสวยสดหนึ่งตัว พ่อเพิ่งซื้อมาจาก Index เชียวนะท่าทางจะแพง เห็นพ่อชอบนั่งเวลาดูทอทัศน์ ถ้าพ่อเผลอเมื่อไหรเหมียวจะทดลอง เก้าอี้ทำจากผ้าซาตินหนาๆ ขาไม้สีนวล สีแปลกประหลาดสุดในห้องแล้ว มันสะดุดตาและเร้าใจบอกไม่ถูก รอจนพ่อไม่อยู่บ้าน เวลาแม่เผลอ มัวแต่เล่นเฟสบุ๊ค เหมียวตาก็สมใจได้ขึ้นไปนอน อู๊ว....สุขใดในเท่าเราได้นอนบนเก้าอี้แดง แล้วเหมียวตาก็ยึดเอาเก้าอี้แดงไว้เป็นที่ประจำ แม่ไม่เห็นว่าไร เช้า สาย บ่าย เย็น นอนมันอยู่ตรงนั้นแหล่ะ
ท่านอนสุดๆ ไปเลยบนเบาะสีม่วงโต๊ะอาหาร
พ่อตะหากล่ะที่ชอบมาแย่งนั่งบนที่นอนของเหมียว
บ่อยครั้งที่เหมียวตาต้องไปยืนร้องประท้วงทวงสิทธิ์เก้าอี้แดง เพราะพ่อมานั่งดูทอทัศน์ซะก่อนแล้วเหมียวจะนอนตรงไหน ร้องๆๆๆๆ จนพ่อรำคาญยอมอุ้มขึ้นมานั่งตักด้วย แต่เหมียวตาไม่ยอมจะนอน จะนอน จะนอน ไม่ชอบเล้ยจริงๆ เวลาพ่ออยู่บ้าน เพราะว่าเก้าอี้แดงโดนยึด
ในที่สุดก็ได้นอนบนเก้าอี้แดง
อุ๊ยแสบตา ใครปิดไฟให้ทีก๊าบ
หาผ้ามาปูเก้าอี้ไม่ให้ขนร่วงติดเบาะ
กลัวพ่อบ่นอีก นอนสบายเลยครับ
มีฟามสุขเจงๆ
